Kaderden
kaçabileceğin düşüncesiyle geleceğin tutsağı olmayasın!
Geçmiş
insanlar ne başarabilmiş ki, gelecektekiler umut verebilsin?
İlk insanların yaşamları için elzem olan ihtiyaçları ne
ise, günümüz insanlarında da geçerliliği aynen sürmekte; bunun dışında gelişen
ve modernleşen makyajsı yeniliklerle daha rahat ve gösterişli bir hayatın devamlılığına
çalışıldığı aşikardır. Ancak onca bilim,
teknoloji ve reformlara rağmen ecel durdurulamamış, hastalıkların üremesi
önlenememiş, sağlıklı bir yaşam verilememiş; musibetler engellenememiş,
kötülükler yok edilememiş, nefisler dizginlenememiş ve dilenilen düzenler
kurulamayıp ilk çağdaki insanlardan daha kötü şartlarda yaşam sürdürebilen ve
katledilen toplulukların var olabilmiş; sorunlar çözülemeyip bilakis artmış;
niyete karşın küresel bir istikrarla dilenilen seviye elde edilememiş; eşitlik,
barış, huzur, güven, zenginlik, adalet, mal ve can mutlakıyeti sağlanamamıştır.
Öyle ki, güneş dünyadan binlerce kat büyüktür ve bu
devasa kütle yakıt olarak kullanılabilecek hidrojenden oluşmuştur. Güneş, her
gün 700 milyar tonluk hidrojeni yakıt olarak kullanır. Japonya’ya atılan bomba
yalnızca bir kilodan az uranyumu enerjiye dönüştürdüğü halde koca bir şehri yok
etmişti. Güneşin akıl almaz güçlü olmasının nedeni her saniyede dört milyon ton
hidrojeni saf enerjiye dönüştürmesidir. Her gün uyandığımızda güneş bu enerjiyi
yayıyor; Hz. Adem yaratıldığında da aynı şey; Hz. Musa kızıl denizi ikiye yardığında
da; Kharun hazineleriyle beraber yere battığında da, Hz. İsa doğduğunda da; Hz.
Muhammed Medine’ye hicret ettiğinde ve miraca yükseldiğinde de; Fatih Sultan Mehmet
İstanbul’u fethettiğinde de; Çin’de ilk hanedan kurulduğunda da; Firavunlar
saltanat sürdüğünde de, Uzay Çağı olarak nitelendirilen günümüzde de…
Geçmişi önemsememenin, reddetmenin
ya da inkarda bulunmanın karanlığa götüren nasıl bir aşağılık kompleks olduğu
maddenin; dolayısıyla bedenin varlık süreciyle kanıtlıdır.
Şöyle ki! Bütün
maddelerin ilk var olduklarındaki toplam miktarı ne ise, kullanılıp çöpe atıldıkları
ya da gömüldüklerinde de miktarı aynıdır. Mesela, havada var olan oksijenin
daha sonra orada olmaması onun yok olmuş
olması değildir. Herhangi bir metale yapışmıştır.
Çünkü soluduğumuz havada çeşitli gazlar vardır ve bu gazlardan bir kısmı metale yapışmıştır. Havayı ölçerseniz
biraz hafiflemiş olduğunu, demir parçasını
tartmanız halinde ise biraz ağırlaşmış olduğunu görürsünüz.
Havanın yitirdiği ağırlığa tamamen eşit miktardadır.
Fransız bilim adamı Lavoisier’in
bir kutu içinde yaptığı deney sonrası paslanmış bir metalin yitirilen hava kadar öncekiden daha ağır olması,
gerçekte hiçbir şeyin yok olmadığını, sadece şekil değiştirdiğini ortaya çıkarmıştır.
Tıpkı enerji, yani ruh gibi yaratıcı Allah, yarattığı
evrene gerekli olan sabit miktarda madde koydu. Yıldızlar büyüyüp parladı; dağlar
oluşup çarpıştı; rüzgâr ve buzlarla aşındı; metaller paslanıp dağıldı. Ama
bütün bunlar olurken evrendeki toplam madde miktarı asla değişmedi; bir gramın
milyonda biri kadar bile değişmedi ve sonsuza dek değişmeden kalmaktadır.
Mesela, bir şehrin ağırlığı hesaplansa, sonra bu şehir kuşatma altında kalıp
binaları yıkılsa, bütün dumanlar, küller, yıkılmış surlar ve tuğlalar toplanıp
tartılsa, ilk ağırlıkta bir değişim olmaz. Hiçbir şey kaybolmaz, en küçük toz zerreciğinin
ağırlığı bile!
Öyleyse tartışılan nedir
ki, geleceğin galebe çalmış olabileceği varsayılabilmektedir?
Allah’ın
yarattığını insanların kullanabileceği hale getirmek nasıl ki bir icat değil
keşif ise; Yaratıcının etkisi ve yönlendirmesi altında olan akıl da özgür ve
mutlak bir güç değildir.
Mümkün olan bir şey, başlı başına bir şeyi yoktan var
edemez. Çünkü o, kendinin malik olmadığı bir şeyi kendi dışındaki şeylere
vermek imkânına sahip değildir. Nasıl ki, sıfırdan pozitif bir sayı türetmek
mümkün değil ise, mümkün olmayan bir şeyden de yeni bir şey meydana getirmek
mümkün değildir. Bunun için muhakkak harici bir sebebe ihtiyaç vardır ve ancak
o sebeple etkilenip varlık kazanabilir. Bu harici sebep kendiliğinden mevcut
değil ise, elbette ki bir başkasına ihtiyaç duyacaktır. Bu sebepler zinciri
neticede bütün sebeplerin ana sebebi durumunda olan bir sebebin varlığını
zaruri kılmaktadır.
İnsan zihninin özü, bilmektir, ancak insan her zaman biliyor değil ya da bildiğini yapabiliyor demek değildir. İnsan aklı, bilebilmeye yetilidir, fakat insanın bilme tarzı yalnızca mümkündür. İnsan zihni gerçekte herhangi bir bilgi olmadan, ancak bilebilme gücüyle bezenmiş olarak yaratılmıştır. İnsan zihninde bilginin varoluşu için, iki öğenin zorunlu olduğunu belirtir. Duyusal nesneleri algılamamızı sağlayan duyular ve algıladığımız bu nesnelerin suret ya da imgelerini bellekte saklama gücü ve soyutlama yoluyla nesnelerdeki özü ya da tümel unsuru yakalama yetisidir. Lakin söz konusu yeti, insan zihni tarafından kendiliğinden gerçekleşmeyip, Allah’ın yani Etkin Aklı’nın bir eseridir. Etkin Akıl, bilgi sahibi olabilmesi için insan zihnini aydınlatır. Allah, bundan dolayı insanın yaratıcısı ve buna ek olarak, insan bilgisindeki aktif güçtür. Buradan da anlaşılacağı üzere; tüm insanlarda hepsinin birden pay aldığı tek bir Etkin Akıl vardır. O’da Yaratıcı Allah’tır; diğer bir ifadeyle kaderdir.
Geçmiş ile gelecek asla birbirlerinden ayrılamaz; çükü yaradılış ve kulluğu itibariyle insan aynıdır yani kadersel ağ ile örtülüdür. Her ne kadar makyajın getirdiği değişim geçici bir yanılgı doğursa da, öz aynı olduğundan özün dışına çıkabilmek ancak başka bir öz yaratmakla mümkündür.
“Sizden önce
nice (milletler
hakkında) ilahi kanunlar gelip geçmiştir. Onun için, yeryüzünde gezin
dolaşın da (Allah'ın ayetlerini)
yalan sayanların akıbeti ne olmuş, görün!”
Al-i İmran 137
“Onlar,
kendilerinden önce gelip geçmiş toplumların (acıklı) günlerinin benzerlerinden başkasını mı
bekliyorlar? De ki: Haydi bekleyin! Şüphesiz ben de sizinle beraber
bekleyenlerdenim.” Yunus 102
“Onlar bu sözü
(Kur'an'ı) hiç düşünmediler mi? Yoksa kendilerine, daha önce geçmişteki atalarına gelmeyen bir şey mi
geldi?” Mü’minun 68
“(Onların durumu) kendilerinden az önce geçmiş ve yaptıklarının cezasını tatmış
olanların durumu gibidir. Onlara acıklı bir azap vardır. “
Haşr 15
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder